- həzz
- is. <ər.> Xoş bir şeydən duyulan ləzzət, nəşə, zövq, sevinc hissi; yüksək məmnunluq hissi, xoşlanma. Münəvvər xanım isə ağlaya-ağlaya deyirdi: – Öz həzzindən ötrü məni bir bəlaya giriftar elədin ki, axırı həlakətdir. M. S. O.. Həzz almaq (duymaq) – ləzzət almaq, zövq almaq, nəşələnmək, xoşlanmaq. Ruhnəvaz xanım Qurbanlının gəlməsindən heç bir həzz duymurdu. Ç.. Rüstəm yaşamaq, qız nəvələrini böyütmək, təzə zəmanədən doyunca həzz almaq istəyirdi. S. R.. Payız, qış və yaz ayları məktəbdə çalışan Əhməd yay məzuniyyətini ailəsi ilə birlikdə dağlarda keçirməkdən xüsusi həzz alardı. Ə. Vəl..
Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti. 2009.